Gönül tezgahında şiir dokudum.
İplik iplik nakışında sen varsın.
Aşk yolunun kanununu okudum
Madde madde yokuşunda sen varsın...
Fikir vadisinden bir ırmak geçer,
Eğilir selviler suyundan içer,
Bağrında ay doğar, zambaklar açar,
Sessiz sessiz akışında sen varsın...
Öz suyusun hayat denen şişenin,
Nedenisin keder ile neşenin.
Sevda cephesinde şehit düşenin,
Donuk donuk bakışında sen varsın...
Hep senin renginde görünür bahar,
Yaprakta yeşilin, gülde kokun var.
Yama yama kalbimdeki yaralar,
Sıra sıra dikişinde sen varsın...
Gidip de yorulma çok uzaklara.
Sen; seni gel benim içimde ara...
Umut güneşimin mor bulutlara,
Girip girip çıkışında sen varsın... ABDURRAHİM KARAKOÇ
